29 Ocak 2011 Cumartesi

Hayatımızdaki DENKTAŞ'a sözler...

Canım yerine geldi.Gül dalından odun, beslemeden kadın olmaz...Herkes kendisinden beklenecek görevleri yapabilecek niteliklere sahip olmalıdır.Beni içinde bulunduğum çaparız durumlardan kurtarabilecek niteliğe sahip olduğunu düşündüm.
''Minyatür bir kalbe sığar mı benim
denizleri tutuşturan gözlerim?'' (
Nurullah Genç) Gözlerim sana farklı bakıyor. Bunu ben değil sen hissedeceksin tabiki...Her insanın sırları vardır, onları gözlerimden öğreneceksin. Bir cinayeti aydınlatan gözler...Kurban'ın öldürülürken baktığı Katil'in yüzünün gözbebeklerde kalan görüntüleri...O görüntüyü nasıl çıkarıyorlarsa aydınlığa, sen de o sırları ordan göreceksin. Bakarken de kendin olacaksın siyahlarında aynı zamanda. Bütünleşeceksin belki de sırrım olacaksın o andan sonra. Minyatür bir kalbe sığmadığını da öğreneceksin böylece...
''Sevgili takar beni oltasına,
atar karaya balık gibi.''
(Mevlana Celaleddin Rumi)  Beni oltasına takıp karaya atmasından korktuğum sevgili... Bunu bana yaşatmanı hiç istemem çünkü ben oltadayken bile ölürüm... Böyle bir girişimde bulunduğun an ölürüm...Bunu düşündüğün an ölürüm...Yaşayamam...

2 yorum:

  1. bişiiler yazayım dedim,ama bu kadar ciddi ve önemli bir durumu böyle şahane sözlerle birleştirip o kadar güzel anlatmışsın ki;eyvallah can kardeşim , diyorum ;) ültimatom değil de iltifat gibi geliyor insana.

    YanıtlaSil
  2. Çok teşekkürler, arsızca istediğim aşkın bana yaşattıklarıyla, iki önemli insanın sözleri bana bunları söyletti...

    YanıtlaSil