23 Ağustos 2011 Salı

Karanlık sadece kötülükleri örter, iyilikler karanlıkta da görülebilir.

Düşünüyorum da, görme duyumuz olmasaydı daha mı kolay severdik, hep karanlık olurdu, böylece biz ''iyiyi'' daha kolay görürdük. Görme duyumuzu kaybettiğinizi düşünün, elini tuttuğunuz insanı görmüyorsunuz; ne giydiği de önemli değil, boyu da, fiziği de, güzelliği de... Sadece işitme duyunuzu kullanabildiğiniz bir dünyada yaşasaydınız mantığınız ön planda olurdu. Ben karanlıkta ne gördüğünüzün değil ne konuştuğunuzun önemli olduğunu düşünüyorum... Bir yer var bilmediğiniz; Paulo Coelho'nun Elif'te yazdığı gibi; o alanda o kişiyle o noktada bulunmanız gerekiyor. O anda yaşlı-genç farketmiyor, yoğun duygular besliyorsunuz. Ummadığınız anda çıkıyor karşınıza, birisinin yanında geliyor belki, okuyup bıraktığınız bir kitabın içerisinde bıraktığınız numaranızdan buluyor sizi, ayrıldığınız sevgilinizin adını arama motoruna yazınca çıkan videolardaki insan belki de. Tesadüfler, tesadüf değil. Hadi siz de görmeyin sadece işitin!!!

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder